Maria WALBURGA, hrabina z Truchsess-Waldburg-Zeilu [ Osobistość ]
Maria WALBURGA, hrabina z Truchsess-Waldburg-Zeilu *22.10.1762 Vídeň + 25.5.1828 Kunvald
Córka Františka Xavera hrabiego Harracha oraz Marie Rebeky hrabiny z Hohenemsu, od 1779roku małżonka Klementa Aloise hrabiego z Truchsess - Waldburg - Zeilu a od 1781 roku właścicielka zamku Kunín. Na swoje czasy bardzo wykształcona i postępowa kobieta. Była to bardzo piękna i niespotykana kobieta, sławna z uwagi na swoje wykształcenie i oczytanie. Mówiono o niej jako o jednej z najbardziej wykształconych kobiet w całej monarchii austriackiej, była to jednak także kobieta z niezwykle dużym temperamentem, porywczy i brawurowy jeździec. W 1781 odziedziczyła dobra kunvaldzkie, gdzie wprowadzała w życie swe postępowe zasady. W miejscu rozległych bagien wybudowała duży ogród warzywny, szkółkę sadowniczą i wprowadziła hodowlę wypróbowanego bydła rogatego. W wyniku upadku z konia podczas jednej dzikich przejażdżek w czasach młodości, którego efekt przejawił się dopiero na starość, kiedy to doznała całkowitego paraliżu nogi, musiała być noszona. Śmierć trzech małych dzieci jednak przywiodło młodą kobietę do rozważań o dobrowolnym odejściu z tego świata i rozpadu małżeństwa. Małżonek wyprowadził się na zamek Zeil w Nadrenii, dokąd zabrał z sobą także ostatniego syna, z którym wiązał swoje nadzieje. Jednak i on zmarł a jego matka żyła opuszczona przez rodzinę na zamku w Kunínie.
Hrabina była bardzo przyjaźnie nastawiona do nowych metod wychowawczych. W 1783 roku odbudowała w Kunvaldzie szkołę, która działała tutaj już w XVI wieku, jednak w czasach wojny trzydziestoletniej zanikła. W 1792 roku rozszerzyła szkołę na dwuklasową i przemieściła ją do zamku. Na zamku założyła nowoczesny zakład filantropijny - powstał Zakład Wychowawczy i Kształcący /Výchovný vzdělávací ústav/, który miał znamiona zakładu fundacji. Ze środków własnych płaciła uposażenie nauczyciela oraz sama pomagała podczas nauczania. Po wojnach napoleońskich w 1814 roku została szkoła na podstawie decyzji Gubernii Morawskiej /oryg. nazwa: Moravské gubernium/ w Brnie zamknięta jako zbyt wolnomyślicielski zakład. Całe swe życie poświęciła kształceniu i wychowywaniu biednych i utalentowanych dzieci ze swych dóbr.
